🎀🐾’

Yine gelsem dünyaya biricik aşkım, kapının önüne fesleğen olmak isterdim.

En korkunç veda hangisidir?

Boynuna çiçekler çizesim var, sen gidince, ben sensiz ne yapacağım?

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
          
          Dayanılması o kadar da zor değildir,
          büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer.
          
          Utanılacak bir şey değildir ağlamak,
          yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer.
          
          O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
          hiçbir zaman duyulmasaydı eğer.
          
          Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı
          belki de, kalp, göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer.
          
          Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin, son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer.
          
          Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman, beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer.
          
          Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,
          tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer.
          
          O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi, yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer.

Dargın mısın geceye?
          Kapat artık gözlerini hadi,
          Uyuyunca geçecekmiş gibi.

Bilmiyor musun karanfillerin her gün sulanmayacağını?

Nasıl, dedim. Nasıl anladın bu kadar ağır olduğunu?
          
          Suskunluğundan.

Ne yaparsın, yanına, toprağa uzanmak bana düştü. Öyle ya, saçlar karayken ölene dek demiştik zaten.

- Ona lütfen dediler, sadece birkaç dakikası kaldı, yalnızca elveda diyebilirsin.

Keşke yılları itsek, pencere kenarında sabahlayan o çocuğu bulsam da göğsüme basıp uyutsam, sabahlara kadar ağlasam başında. 'Bekleme' desem ona.
          
          Bekleme, gelmiyor gidenler.
          
          Bekleme, onlar hep geç kalacaklar.