meryembozz123

Bu dünyanın neresindesin hiç düşündün mü? Ne olarak var oluyorsun bu dünyada? Amacın ne, ne kadar yer kaplıyorsun, hayallerin ne, ne için buradasın  sen? Aynanın karşısına geç, ve sor kendine : Ne için burdayım ben? Herkes ama herkes bu dünyaya bir sebeple yollandı. Herkesin burada olmasının bir sebebi var. Sende biliyorsun... İçinde büyük bir dünya var senin. Çiçeklerle kapalı, bulutlarla çevrili bir dünya. Biliyorum, bazen o bulutlar kararıyor yağmur yağıyor içinde. Ama sende biliyorsun ki her yağmur sonrası güneş açar. Ve yine bilmelisin ki, yağmur yağmadan çiçek açmaz... Bırak yağsın yağmurun. Bırak aksın göz yaşların. Engel olma kendine, bırak kendini.kendini... :) 

meryembozz123

@geda61 şayet şuan bazen ne işe yaradığını anlamıyorum bu hayatın. Ne veriyor bize? Ne alıyor karşılığında? Deneyimlediğimiz, adına tecrübe dediğimiz her şeye burnunu sokuyor. Tecrübelendirdikçe saflığımızdan uzaklaştırıyor bizi. Hayatın sırrına yaklaştıkça kendimizden uzaklaşıyoruz. Kendimizden uzaklaştıkça da saflığımızı, temizliğimizi yitiriyoruz. Umudumuz tükeniyor neticede. En mutlu insan saflığına en yakın durandır. Git gide uzaklaşıyoruz içimizden, kendimizden. Oysa ne olurdu sanki yanı başımızda dursaydı benliğimiz! Keşke, birikimsiz ama umutlu kalabilseydik biraz da... Tıpkı bir çocuk gibi.
Reply

geda61

@ meryembozz123  yağan yağmurlar bize toprak kokusunu hisstirir yani bize en yakın olan koku ölümü yağarken yağmurlar aslında ölümüde peșinde getirir. 
            Aslında insanlar bulutların güzelliğiyle kendini kandırdı yağmurun sızılarına önem vermedi ne olursa olsun Dünya çok boș bir mekan gitmek bize bağlı aslında üstad demiști ya Hani:ölüm diğer bütün davranıșlardan muaf tutulan tek eylem. Ölüm çağrılmadan gelen tek varlık insan ölümü bildikten sonra intihar edebilir. O, bilinçli olarak yașamya karar veremez ama yașamak isteyip istemediğine Karar verebilir. 
            Ölüm gelmeden sevdiklerinizi üzmeyin ve hep sım sıkı sarılın çünkü ne Zaman kapınızı çalacağnızı bilemezsiniz
            
Reply