Ey sevgili...
Sana uzaklardan sesleniyorum ama bir o kadarda yakından...
Seni gördüğümde kalbim teklemişti. Evet. Seni tanımıyordum. Ama seni yıllardır tanıyormuşum gibi hissediyorum.
Yine seninle henüz tanışmadığım bir gün, yine seni özlediğim bir gün...
Bazen sadece sesini bile duyabilsem huzur verir bana diye düşünüyorum. Ama senin sesini duysam heyecanlarınırım ki ben...
Hatta seninle zihnimde karşılaştığımızı düşlüyorum...
Heyecandan bayılırdım herhalde.
Bu arada ben senin kalbine aşığım. Parana, yakışıklılığına, karizmatikliğine falan aşık değilim. Ben sadece seni sen olduğun için seviyorum...
Bundan bahsetmekten nefret ediyorum ama yaralısın, biliyorum. Beni ne zaman farkedersen-ki farketmesende- ben hep senin yanındayım. Bedenen olmasa bile ruhen yanındayım...
Bir gün beni görüpte, sevmen dileğiyle...
-Ç