gelmemeyegidemedik

Ne hasta bekler sabahı,
          	Ne taze ölüyü mezar.
          	Ne de şeytan,bir günahı,
          	Seni beklediğim kadar.
          	
          	Geçti istemem gelmeni,
          	Yokluğunda buldum seni;
          	Bırak vehmimde gölgeni
          	Gelme,artık neye yarar?

gelmemeyegidemedik

"Yalnızlık paylaşılmaz,paylaşılsa yalnızlık olmaz." diyor Özdemir Asaf bir şiirinde.Gerçektende doğru söylüyor. Sen yalnızlık nedir bilirmisin ey dost? Yalnızlık,ayakkabıların ucuna bakarak saatlerce bir kafede gelmeyeceğini bile bile sana rastlamayı umut ederek beklemektir. Yalnızlık,konuşacak kimseyi bulamayınca geçmişe dönmek,geçmişi didik didik etmek, o dönemin insanlarıyla ağlayarak sessiz sessiz dertleşmektir. Yalnızlık aynı bedende iki kişilik yaratması, insanın kendi kendisiyle arkadaş olması demektir.

gelmemeyegidemedik

Akasyalar
          ***********************
          Bir adam günyüzüydü
          Yanı başında akasyalar büyütürdü
          Denizlerin sakinleştiği, kuşların yeryüzüne indiği
          Bir gecenin ışıltılı günlükleri gibiydi
          Peki bütün bu bağrış çağrış kimeydi?
          Kim duymuyordu onu?
          Halbuki bu kadar yankılı bir isyanken?
          Yalnızlığın devrim planlarının başlangıcıydı bu
          Ve elbet bir gün duyacaktı kaçışının hür kokusunu
          Ve elleriyle sıkıp gebertecekti bütün korkusunu
          Ve gözlerindeki şiirler, artık okunmak istedikleri yerdeler
          Akasyalar büyüdü, artık onlarda çocuk değiller.
          
                                                           *Mert Altınkaynak*

gelmemeyegidemedik

Ben Senden Önce Ölmek İsterim
          
          “Ben
          senden önce ölmek isterim.
          Gidenin arkasından gelen
          gideni bulacak mı zannediyorsun?
          Ben zannetmiyorum bunu.
          İyisi mi, beni yaktırırsın,
          odanda ocağın üstüne korsun
          içinde bir kavanozun.
          Kavanoz camdan olsun,
          şeffaf, beyaz camdan olsun
          ki içinde beni görebilesin…
          Fedakarlığımı anlıyorsun :
          vazgeçtim toprak olmaktan,
          vazgeçtim çiçek olmaktan
          senin yanında kalabilmek için.
          Ve toz oluyorum
          yaşıyorum yanında senin.”
          
                                                          *Nazım Hikmet*