@ astra-kai-noufara Τα συναισθήματα μου όταν κοιτάω τα αστέρια είναι τόσα πολλά, που το μυαλού μου παίρνει τόσες περίεργες στροφές και αναρωτιέμαι και εγώ ή ίδια αν αξίζει να υπεραναλύω τελικά τόσο αυτό το φαινόμενο της φύσης. Τελικά, πάντα καταλαβαίνω ότι αξίζει. Πρώτα από όλα, για μένα αντικατοπτρίζει την φαντασία, την δημιουργικότητα, το πάθος, αυτό το πάθος που οδηγεί τους καλλιτέχνες να γράφουν, να ζωγραφίζουν, να δημιουργούν μουσική. Μετά, θα έλεγα πως τα αστέρια με ηρεμούν με κάποιον περίεργο τρόπο. Παλαιότερα δεν ήξερε τίποτα για εκείνα, όμως μετά από μια γνωριμία μου με έναν σημαντικό άνθρωπο στην ζωή μου άλλαξε και ολόκληρη η στάση μου προς αυτά. Ο ουρανός, τα αστέρια, το φεγγάρι καταφέρνουν να με ηρεμήσουν γιατί ακριβώς είναι κάτι τόσο ιδιαίτερο, τόσο περίεργο, τόσο απόκομμένο από τον κόσμο μας, την ασχήμια δηλαδή που κυριαρχεί, και εκεί βρήκα την μαγεία που μου υποσχόταν στα παιδικά μου χρόνια. Περνάω ώρες κοιτάζοντας τα τις νύχτες, γιατί απλά αντιλαμβάνομαι πως είναι κάτι ανώτερο από εμάς, ανώτερο από τους εγωισμούς και τα καθημερινά ρουτινιασμένα προβλήματα μας, ανώτερο από την ζωή την ίδια. Δεν ξέρω αν μπορείς να καταλάβεις τι εξηγώ, είμαι περίεργη ίσως και τα λέω αρκετά μπερδεμένα, μα αν θέλεις να σε καλύψω, συμφωνώ με όλα όσα έχεις στην περιγραφή σου για τα αστέρια, και άλλα πολλά. Ο ουρανός κάνει την ψυχή μου να γαληνεψει και να ξεφύγει από την βαβούρα της πόλης, έστω και για κάποια λεπτά, και να σκεφτώ κάτι παραπάνω, να αναλύσω κάτι ποιο σημαντικό από το τι θα φορέσω σήμερα ή τι θα πω στο αγόρι που μου αρέσει ή για ποιον λόγο θα φωνάξω στους γονείς μου. Δεν ξέρω αν με κατάλαβες, ευχαριστώ που με ρώτησες.
