iyisiyle kotusuyle dun 18. yasima bastim, hala daha bazi seyleri asamadim, kabullenemedim. Ama yasamaya calisiyorum her seye ragmen.
Yetiskinlige bir adim attim. Biliyorum bir sey degismiyor ama benim icin bir seyler degisiyor. Sorumluluk aliyorum ustume. Evet hayatim degismedi ama ufakta olsa hayatim degisti.
Bu yasima kadar bazi insanlar hayatimdan cikti, evet onlari ozluyorum ama elimden gelen bir sey yok artik. Bazi seyler icin cabalamayi biraktim. Kendim icin cabaliyorum cunku hala daha kendime deger veriyorum.
Ve iyi ki dogdum. İyi ki kendim icin cabaliyorum. İyi ki kendime onem veriyorum.
Gecmisteki Zey’i ve simdiki Zey’i hala daha cok seviyorum.;)