İSİMSİZ
Hayatta hep pozitif olmaya çalıştım. Insanların ne dediğini umursamadan yolum bok yolu bile olsa kendi yolumda ilerledim. Sevdiğim şeyleri yaptım. Değer gördüğüm yerlerde durdum.
Dertlerimde değil okuduğum kitaplarda kayboldum. Hayatı sonsuza dek kalacağımız bir mekan değil birgün hepimizin göçeceği kervan olarak gördüm. O yüzden önemsemedim. Güldüm, şakalaştım, eğlendim. Yeri geldi rezil oldum ama tüm bunları yaparken mutluydum.
Şimdiyse kalbimde bana yabancı bir duygu hissediyorum. Ilk defa üzülmeye değer birşeyler olduğuna inanıyorum. Bunun bir ismi yok. Kısacası İSİMSİZ.
Yani bi-
"Besteğğ kapıya bakiver"
"Aman anne iki dakika ciddi olucam içine ettin yaa. Hay ben böyle işin-"
"Beste sen bakar mısın geliyim mi oraya annem"
"Bakıyorum annee" ♀️♀️
...................................................................................
Yeni kitabıma hepinizi bekliyorum
Gezegenikizi