Hıc bir zaman hızlı yazmak zorunda hissetmedim. Üstelik hayran toplamak içinde yazmadım. Ben bu yazdıklarımın birileri tarafından okunduğunu biliyorum. Benim amacım yazdiklarimla iz bırakabilmek. Burda yayinlamadigim  bir kitabim vardı bilim kurgu tamamıyla 250 sayfa el yazısı.O zamanlar  bilgisayarım da yoktu. Sonra bir talihsizlik ki onu kaybettim  çok da üzüldüm. Uzunca bir süre etkisinden çıkamadım. Baska kurgular tasarlayip kağıda dokemedim. O kitap benim bir buçuk senemi almıştı. Kim olsa bu üzüntüden kolayca kurtulamazdi heralde.Insanin kendisinden kattığı birşeyi koruyamamasi daha kötü.Sonra burayı buldum kardeşim vasıtasıyla büyük bir heycan yaşadım. Artik yazdıklarım kaybolmayacakti ve üstelik birileri tarafından okunabilecektide. Suan yeni bir kitaba başladım ve hala sürdürüyorum. Eylülde 1 sene dolucak. Hikayeyi sağlam oturtturmak istiyorum. Ve kitabımın hak ettiği değeri göreceğinden eminim. Burda başarılı bir çok arkadaş var. Ama ben kitabı kitap gibi değil roman gibi yazma taraftarıyım.Sadece okunsun diye yazmamali bir kişi. Eğer hislerinden yaşadıklarından,kendinden birşeyler katmissa insan kimsenin beğenip begenmemesi umrumda olmaz. O benim için her zaman el emegi göz nurumdur. Atalarımız boşuna söylememiş; söz uçar ,yazi kalır.

Kalacak satirlar yazmanız dileğiyle...