Yine bi ağlama sesi... EYLÜL. Her gece ağlayarak uyanior. O benim arkadaşim ; herşeyimm. Yetimhaneye ilk geldiğimde benimle sadece o arkadaş oldu. Neden hergün ağladiğina gelirsek annesi onu terk etmiş , babasiyla giderken babasini gözlerinin önünde vurmuşlar. Her gece bunun kabusunu görüyor ve ağlayarak uyaniyor.
Ben ; AKEL. Bebekken annemi,babamı,abimi ve yakin akrabalarimi depremde kaybettim. Bende göçük altinda kalmisim ama kurtarmislar beni . 4 aylikken yetimhaneye getirilmişim . Ben şimdi 8,5 yaşindayim . Çok yaramaz , akıllı ve bir o kadar da korkak bir kızım . 3 tane yetimhane değiştirdim . Çok güzel olduğum için yetimhaneye gelen aileler hemen beni aliyordu. Ama ben yetimhaneden gitmek istemediğim için çok yaramazlik yapip onlari kendimden bezdiriyordum. O yüzden de beni yetimhaneye geri getiriyorlardi .Yetimhane müdürleride benden bıktığı için dilekçe yazip başka bir yetimhaneye gönderiyorlardi. Ama bu sefer geldiğim yetimhaneden ayrilmak istemiyorum çünkü benim kardeşim var Eylül. Buraya çok aile gelmiyor. Ama bir keresinde bir aile Eylülü almak istemişlerdi ona benim yaptiğim taktikleri söylemiştim 2 hafta sonra tekrar getirmişlerdi Eylül′ü.
O gece uyandığında yine hemen yanina gittim. Bana sarılıp sakinleşmişti. Pencerenin yanina götürüp ona derin derin nefes almasini söyledim. İyi olunca ona sımsıkı sarilip onunla birlikte uyuduk . Sabah kalktiğimizda kahvalti vaktiydi vee bugün Cumartesiydii.
