💙

Ben sana düşmeye meyilliyim. Bu kadar net.

neden ha bu anlamı şaibeli davranışlar?
          hadi söyle! neden,
          neden ha bu esrarengiz kaçışlar?

sen, evet sen...
          suskunluğun kederime esbap sen...
          mahzun günlerimin baş nedeni sen...
          varlığın cennet, yokluğun cehennem;
          uzakta ayrı, yakında ayrı dert olan sen!
          evet, sana sesleniyorum.
          sana! başkasına değil.
          yanıyorum ben,
          yanıyorum.
          suskunluğun ateşte narlanmış kılıç,
          her aklıma dank ettiğinde yüreğimi sokulup sokulup çıkarılıyormuş gibi...
          çıkar o kılıcı kalbimden!
          harlama, narlama o kılıcı ille de saplayacaksan!
          sev seveceksen adam gibi,
          git gideceksen sevmeyeceksen!..
          yoruldum ikileme düşüp yollarını gözlemekten!..
          sahi! sen vazgeçsen bile,
          sen olmadığında bile,
          nasıl da düşüyordum yollarına öylerine...
          nasıl da uykusuz bekliyordum seni he...
          sevdim, deli gibi sevdim!
          sevmek suç olsaydı, müebbet hapis yerdim!

ben, ben koca bir boşluğun içindeyim;
          sen gittin, yolumu kaybettim.
          beni ilgilendirmezsin dedin,
          ciğerimi ezdin geçtin.
          yalan... sen bana yalan mı söyledin?
          ben senin varlığınla mutlu oluyorken,
          sen bana yalan söylemeyi mi yeğledin?
          güven... demedin mi ki ben bunun güvenini kaybederim!
          sustum, sen konuşana kadar sustum.
          kelimeler cam parçasıydı,
          ve ben canım acımasın diye sustum.
          aman ha! bu öyle bir suskunluk değil,
          konuşsam can parçaları batacak,
          sussam başımın dibine dibine vuracak.
          ihanet... ihanet mi demeli seninkine?
          yok canım!
          o kadar da değil herhalde!

Başımda bi' ağrı var.

Yokluğun kör kuyularda merdivensiz kalmak gibi sevdiğim...

Sevda Mesafe Tanımaz adlı kitabım, aslında kitap da demek istemiyorum; bir roman veya hikaye değil. Gerçek duygularım. Ve bazıları ona yazdığım mektuplardan birkaç alıntı...

Çok fena aşık oldum ve evet, hani usta şairler "yandım, yandım aşkından" der ya; aynı öyle yanıyorum.

Öldüm demekle ölmüyor insan. Ölenle ölünmüyor. Gidenin acısı hep taze kalsa da, gittiği gerçeğini değiştirmiyor. Gitme sevdiğim, beni yokluğunla sınama... Zira, bu beni öldürmez lâkin yaşatmaz da.
          
          - Sevda Mesafe Tanımaz adlı kitabımdan...

Sevince mi kaybediyoruz? Kaybedince mi seviyoruz? Yoksa hiçliğe mi aşık oluyoruz?