Biliyor musun;
Artık seni düşünmüyorum...
Bazı bazı geliyorsun aklıma.
Ara ara uğruyorsun yanıma.
Mesela sabah kalkınca,
Ya da akşam yatınca...
Hani gün ağarınca,
Bir de güneş doğunca...
Hepsi o kadar.
Ha bir de akşam olunca,
Gece çöküp güneş batınca...
Yoksa düşünmüyorum eskisi gibi.
Azar azar geliyorsun aklıma.
Bazen şarkı söyler ya kuşlar ötünce,
Ya da hüzün çöker insana,
Birileri ölünce,
O zamanlar sadece.
Hani bazen bir titreme sarıyor,
İnsanın içi üşüyünce,
Hani gözü birini arıyor,
Ayakta duramayıp düşünce,
O zamanlar geliyorsun işte aklıma.
Ha bir de ruhum daralıp ağlayınca,
Ya da güzel bir şey olup gülünce,
Bazen de sıcaktan yanınca,
Hele ki yalnız kalınca,
O anlarda düşünüyorum sadece seni.
Yoksa kararlıyım;
Anmıyorum bile ismini.
Sorsan unuttum güzelliğini.
Ha hatıralar da var tabi.
Bir de onlar geliyor aklıma.
Ama sık değil,
Yolda yürürken,
Ya da arabada giderken,
Ortak eş dostumuz gelince,
Sohbetlerde ismin geçince, 
Nadiren de sebepsiz yere, 
Öylesine geliyorsun aklıma.
Kararlıyım yani düşünmemeye seni.
Ara sıra işte, 
Bazı bazı sadece.
Zararı yok diye gece düşümde,
Başka işim yok diye,
Gündüz hayalimde.
Hepsi o kadar.
Nefes alırken,
Ya da soluksuz kalırken işte.
Başka da asla.
Düşünmüyorum artık seni.
Kararlıyım çünkü;
Dersini verdim aklıma,
Almam seni tekrar hayatıma...
Hani şiirlerime renk katıyorsun ya,
Ara ara düşünmem de o yüzden.
Hani senden bahsetmek,
Hoşuma gidiyor ya,
Adını anmam da o yüzden.
Yoksa umurumda bile değilsin.
Ama yine de sormadan olmayacak,
Sen özlemek nedir bilir misin?
Ya da birini gerçekten özledin mi,
Bunu bana söyler misin?