gizlinumara_-

Sana diyecek çok şeyim vardı. Sana diyecek şeylerim ceketimin iç cebinde birikmeye devam ediyor. İnsanlar birbirini anlamıyor.
          İnsan kendini bile anlamıyor. 
          Herkes bi yöne koşturuyor, insanlar yönlerini bulma çabasıyla ömür tüketiyor. 
          Yıldızlar dünyaya küsmeye devam ediyor. 
          Güneş biraz daha çiğ geliyor her sabah. 
          Ay biraz daha uzaklaşıyor. 
          Rüzgar esince daha sert esiyor ama o bile uğramıyor artık. 
          Ellerimi ovuşturmaktan yoruldum. 
          Güzel şeyleri beklemekten , çabasız mutluluk olmaz diye çaba sarfede sarfede mutsuz olmaktan...
          Koşup aynı yerde dönüp durmaktan. 
          Beklemekten yoruldum. 
          En zor olan ise neyi beklediğini bilememek... 
          Huzur kolay bulunmuyor. Ama zorluğa katlanırken hep huzursuz olmak insanı ümitsizliğe terk ediyor. Düştüğüm yerden kalkmayı , selam vermeyene sarılmayı, yere düşen poaçamı üfleyip kenara koymayı , her sabah çiçeklerimi sulamayı bırakmadım.
          İnsan insana baka baka ne çok yoruluyor. Ve kitap sayfalarına baka baka ne çok sakin.

Bu  yaşarken benim kaderimdi, ölürkende kaderim olsun. 

Ölü çiçeklerle dolu bir vazo gibiyim , bugün.  

Günahımı ala ala bitirdiniz oley xnxnkxb

Kırgınım sana her an'
          Kızgınım kimi zaman'
          Bana senden geri kalan'
          Hep yalan hep yalan'

Bir mektup yazarım , yokluğundan daha ağır. 

вír sєn míчdín чσksα вαnα íчí gєlєn '

İnsan bazen kendi gönül duvarlarına belirgin renklerle büyük harflerle bir şeyler yazıp asmalı.
          Kendime en güzel önerim "Kendiyle mutlu olmayan , kimseye mutluluk vadedemez , ve kendini sevmeyen insana da kim ne vadederse vadetsin sevilmiş hissedemez." 
          Herkesin içinde sakladığı en ince sızı bu sanırım. Tek gelip tek gittiğimiz bu dünya da fazla çoğul eklerle mücadele ediyoruz. İnsanı insan olarak sevmeli sanırım. 
          
          
          @wattpad umarım duyuruluyordur 

İyi geceler ruh ikizim. Bir an önce gel artık lan çok sıkıldım. 

1966 yılında , Amerikada tanınmış yalan makinesi uzmanı Cleve Backster , güvenlik görevlilerine poligraf aygıtının kullanımı eğitimini verdiği okulunda uykusuz bi gece daha geçirirken..
          Sırf eğlence olsun diye, yalan makinesinin elektrotlarını kocaman yapraklı tropikal bir bitkinin üzerine yerleştirdi. Yalan makinesi çeşitli korku ,sevinç , şaşkınlık gibi durumların elektiriksel değişimlerini ölçtüğüne göre , belkide bitki sulandığında seviniyordur diye düşündü.