Biliyorum haberin yok benden ama sen o gün beni gördün. En yakın arkadaşım dediğim insanlardan daha çok gördün. Bu yüzden sensin, çünkü o sınıfta biri ağlasa ve gerçekten üzgün olsa dönüp sarılacak gibi hissettirdin. Çünkü ağlasam üzülme diyecek gibisin. B, ben kimseye güvenemiyorum ama sana güvenmek istiyorum. Bu yüzden sensin, mesela sana sarılsam abime sarıldığımda olduğu gibi güvende hissedecek gibiyim. Çünkü merak ediyorum, beni salıncakta sallasan nasıl hissederim. Gözlerinin içine bakmak nasıl olur, merak ediyorum. Abimin bir kız arkadaşı adını defalarca yazmış bir kâğıda ve bunu abime vermiş, birkaç ay önce gördüm ve komik-saçma geldi. Dün dalmışım ve bir baktım önümdeki kâğıtta ismin yazıyor, defalarca kez hem de. Garip bir şey. Herkese ciddi-mesafeli olan ben sana gülerek yazmak istiyorum. Seninle gülerek konuşmak, ağlamak ama seninle. Her şey seninle. Her şey de sen. Ben bu yaşlardaki aşkları ciddiye almazdım, hatta büyütüp böyle yazılar yazanlarla alay ederdim içten içe, görüyorsun ya neyle alay ettiysem başıma geldi. Bana ne yaptın bilmiyorum, ama tüm laflarımı yedirdin bana.