Buraya kendimle ilgili bir ton şey yazacak psikolojideyim aslında. Kendimi anlatmayı severim ama karşımdaki beni istediği gibi anlar. Yani anlamaz. Kısacası "eşek hoş laftan ne anlar?" Öf! İnsanları delirtebilmek gibi mükemmel bir özelliğe sahibim, genelde hayatıma fazla kişiyi almam. Her şeyi tek başıma yaşayarak, adımlarımı sağlam basmayı öğrenirim. İnsanları dinlemeyi seviyorum, insanları tanımayı seviyorum, onların bana bahsettikleri şeyler kendimi değerli hissettiriyor. Yaşamayı seviyorum ama depresyon kafası yaşadığımda çok oluyor. 1980'lere hayranım. Zeki Müren, Müzeyyen Senar çalarken rakı-balık sofrası yapmak hayalimdir ama deniz kıyısında. Umarım bunu yaşayacak kadar bir derde sahip olmam desemde hayatın bana getireceği acının farkındayım. Çok gülen biriyimdir. Çok gülen insan; çok şey saklar, her şeyi içine atar. Yani ben öyle biriyim. Dışarıdan ne kadar umursamaz olsamda hemen kırılacak bir kalbim var. İçim ağlarken bile herkesi mutlu edebilirim. Kabul ediyorum bu durumda bende iki yüzlüyüm.