bana hep tutamayacagi sözler verirdi. elinde olmayan mümkün olmayan veya imkansız olan ne kadar söz varsa... bazen aynı rüyayı göreceğimizin sözünü verirdi. bazen eriyip birbirimize karışacagimizin. karnım ağrıdiginda sihir yaparak geçireceğini iddia ederdi. o ne söz verirse versin gerçek olmasını umursamadan koşulsuz şartsız inanırdım.
içimi ne kadar acitirsa acitsin cok sevdiğim bir seyi geride biraakmak bana hep korkunc bir seymis gibi geldi. sonra bir gün acının ayaklanip beni olduğum yerden kazıyarak goturdugunu hissettim. bazi vedalar mecburidir. bazi vedalar ise zaferi.