şimdi anlıyorum ki acımak dünyadaki en büyük, en güzel şey. işte bu nedenle beni mahkûm edenlere kızamıyorum, hiç kimseye kızamıyorum çünkü aksi halde bütün bunları bilemezdim.
gözlerimin, dudaklarımın, saçlarımın üstüne düşen,
dokunup dokunup da eriyen. hiçbiryerde
bu lambaları, bu gezegenleri, niye verdiler bana peki.
6 Kasım 1962