Ben bir düşünce işçisiyim. Hayat yolunda öğrenciyim.
Bazen çalışkan, bazen tembel, gittikçe daha meraklı, üretken.
Ürettikçe doluyor, doldukça taşıyorum. 
Öğretmenin sınırı yok diyorum. Ancak sınırı ben koyuyorum, bunu biliyorum...
Sınırsızlık gözümü korkutuyor. Sınırlılık beni kısıyor.
Böyle bir beşikte aşağı yukarı salınıyorum.
Dengeyi nerede buluyorum ona bakıyorum.
Bazen içimde, kendimde, bazen dışarıda, dünyevi hayatta.
Kendim içim 'yapmak' zamanından 'olmak' zamanına geçişi gözlemliyorum.
İşte ben şu an böyle bir eşikte duruyorum.
Eşiğin öbür tarafına geçtiğimde ise, yolculuğumun hep sürmesini diliyorum. Varılması gereken limanların olmadığı denizlerde, sürekli yelken seyrinde.....

Ne dersiniz deyin, ben bir düşünce işçisiyim. Ve ben bu yazının başında başlayan ben bile değilim.

'' Ben bir kişiyim. Ama gene de biriyim. Her şeyi yapamam ama gene de bir şeyler yapabilirim. O yapabileceğim bir şeyleri yapmayı asla reddetmeyeceğim.''