İnsan ani bir esintidir, günleri anlık birer gölgedir, ölümü görmeden yaşar ve ruhunu kurtarmak için gökyüzünde saklanır. İnsanın zamanı az, telaşı fazladır, çiçek gibi açar ve çiçek gibi solar.
Hayat Cem Karaca’nın şarkısındaki gibi alkışın ve ihanetin yan yana olduğu o mecradır. Düşüşler kalkışlar, sevinçler üzüntüler, nefes alışlar yorgun düşüşler daima beraber. İyiyi yaşarken iyinin kıymeti, kötü varken kötünün kadri bilinmeli. Düşünce kalkmanın hazzına varmalı insan.
Hayatımdan çıkmış ya da çıkartmış olduğum kimseyi güzel hatırlamayacağım. İyi hatırlamak diye bir şey yok, gerçekten iyi olsalardı hayatımda kalırlardı.