Herkes uyudu.Dizlerimi karnima çektim. Odamın penceresi açık...Dışarıdan yaza ait taze bir koku var. Perde, rüzgârın ninnisini odamın matemli duvarlarına taşıdı. Çocukluğum; saçlarıma dokundu. Bana hâlâ küs olduğunu, gözlerindeki buğulu emarelerden anladım. Rüzgâra elini uzatıp yıldızların arasında kayboldu. Gözlerim kapandı. Bir günüm daha bitti.