hani bazı anlar olur ya, insana kendi bile fazla gelir. kimseyi görmek, konuşmak istemez. kimseye tahammül edemez. oysaki tüm canlıları, insanlar da dâhil seviyordur. fakat hayat öyle şeyler yaşatır, öyle boşluklarda bırakır ki insanı, an gelir o çok sevdiğimiz insanlara bile tahammül edemez oluruz.

*00'00

@empty-note