Yüksekten korkan bi çocuk düşünün uçurumdan atlamak üzere o benim  işte bu çocuğun sevdiği kızı düşünün onun intihar sınırlarında dolaşmasına neden olan. Nedensizce ona ümit verip sonra başkalarının kollarından sevgi dilenen. Onu görebilmek umuduyla eski okulunu (mezun olduğum) ziyaret eden çocuğu görünce oflayıp puflayan bi kız düşünün. Oysa o aptal çocuk onu sadece 10 saniye görebilmek için kızın dershaneye gittiği yolda bazen yarım saat beklemekten başka birşey yapmamıştı ona. Hatta çoğu kez görememiş eli boş dönmüştü sigarasına. Hatta bi defasında o kadar çok görmek istemişti ki onu göremeyince büfeden aldığı sigara paketini dalları arka arkaya yakıp bitirmişti. Babasına bile anlatmıştı o kızı. İlk defa babasına bi kızdan bahsetmişti. Kız üzülmesin diye eski erkek arkadaşının bütün kışkırtmalarına rağmen kendini tutmustu. Karşılığı intiharla burun buruna gelmek olmuştu. Belki birgun onu unuturum O zaman buraya kendi hikayemi yazarım yada belki kavuşurum ona gerçi artık benim gözümde de artık biz diye birşey yok ama belki gururumu bastirabilirim.