Hikaye yazmayı seviyorum. Okumayı daha çok seviyorum. Mesela bir kitaba dalıyorsunuz. Yapmayacağınız, yapamayacağınız olaylar sizi sürüklüyor. Gerçek dünyadan kopuyorsunuz birkaç saatliğine. Daha sonra kaldığınız yerden devam edebilirsiniz hayatınıza. Küçük bir mola gibi mesela. Komik,  heyecan,  korku, hüzün hissetmek istediğiniz duyguyu kendiniz seçebiliyorsunuz. Bir de en kötüsü ne biliyor musunuz? Etrafta tüm bunlara inat, “Okomok sokoco.”,“No gorok vor folmlor vorkon.” diye etrafta gezinenler. Filmleri de severim. Ama bir filmde karakter ile bütünleşip,  yanınızda taşıyabilir misiniz? Onların ne hissettiğini bilebilir misiniz?