BU BİR VEDA...
Benden sevgili sevgililerine;
Biliyorum, sorumsuz bir yazar gibi davrandım. Biliyorum, asla buraya ve sizlere gerektiği değeri veremedim ama denedim. Çok zor arkadaşlar... kalabalığın içinde yalnız kalmak, anlaşılmamak, bazı şeylere tabii tutulmak. Babam, bizi bir süre önce terk etti ve bunu bir kadın yüzünden yaptı arkadaşlar. Annem o zamanlar yeni doğum yaptığı için lohusaydı ve babam gitti diye çok ağlardı. Ve evet, tüm yük sanki bana kalmıştı. Güçlü durmaya çalıştım 2 yıl boyunca ama demek ki güçlü değilmişim. Yapamıyorum arkadaşlar, yürütemiyorum. Amber, bana çok ağır geliyor. Anne ve babası yüzünden ağır bir psikolojide kalan sağlıksız bir kadını yazmak... Kalbimi ağrıtıyor. Amber hiçbir zaman sağlıklı değildi, asla normal bir insan olmadı, o iki yıl sonra iyileşerek Kaan'ın karşısına geçecekti ama kendine verdiği sözü tutamadı, o asla sağlıklı olmadı. Ruhu, anne ve babası tarafından katledilmişti.
Bir süre boyunca bölüm yazmaya çalıştım ama olmadı, hep tıkandım. Yazmadıkça, bir şeyler yapamadıkça bunalıma girdim. Bir süre boyunca hiçbir şey yazmadım, yüzünü bile açmadım, o derece. Toplumdaki insanlar tarafından mobinge uğradım ve kendimi majör depresyonun içinde buldum. Son durumda ise bu noktaya geldim.
Bilmiyorum, çok konuştum galiba, yine...
Sadece artık yorulduğumu ve Amber'e veda ettiğimizi bilin sevgili sevgililerim. Ben buradan gitmiyorum ama Amber... Bir intiharın eşiğinde. Ve çoktan intihar etti de.