BÜLBÜL KAPANI 27.BÖLÜMDEN BİR ALINTI;
Kızı Şehrazat’ta dahi bir kere sesli ah dökülmemişti dilinden. Artık yaşlanıyordu belki de. Dilinden dökülen hıçkırıkların başka izahı olamazdı. Yıllarını verdiği canı kan revan içindeydi. Eli Timur’un ıslak, gür saçlarını geri itelerken dudaklarından titrek bir ağıt döküldü. Oysa uzan zaman sonra ilk defa bu kadar gürdü Timur’un saçları. Bu hallerini daha çok severdi Akkadın. Şehrazat’ın saçları gibi ipekti her bir tutamı. Belli belirsizdi ağıdı.
“Aye aye orti
De keziga madağ ellim orti
Aye Aye orti
Aşun ağuvü dzermin etek ta orti aye aye orti…”
Gel oğul gel
Sana kurban olayım oğul
Gel oğul gel
Sonbahar geçti de kış mı oldu oğul…