Hepinize merhabalar,
Uzun zamandır bölüm paylaşmadığımın farkındayım ve bunun için hepinizden özür dilerim. Yazdıklarımı okuyan, heyecanla yeni bölüm bekleyen, yazdıklarımı ve beni seven, sevmeyen herkesten özür dilerim ve hepinize teşekkür ederim.
Ancak bugün bunu paylaşmamın sebebi dün; g sırdaşımı, kardeşimi, kalbimden ve kendimden bir parçayı kaybetmiş olmam.
Dün gökyüzümden parlak bir yıldız kaydı.
Henüz 15 yaşındaydı, doğum günü iki hafta sonraydı, ona şimdiden hediye almış; pazartesi akşamı notumu yazıyordum. Ertesi sabah o yoktu…
Onunla yürüdüğümüz yollar, paylaştığımız anılar, gülüşmeler, sevinç ve hüzün çığlıkları, gözyaşları, hiçbiri aklımdan çıkmıyor.
Her saniye, her salise onu daha çok özlüyorum ve bu olanı kabullenemiyorum. Belki yanıt yazar diye mesaj atıyorum, video gönderiyorum. Ancak o yanıtı hiçbir zaman alamayacağım…
Onu hep seveceğim, onun için yaşayacağım ve onu yaşatmaya çalışacağım..
Buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim, iyi günler diliyorum size. Lütfen sevdiklerinize sıkça “seni seviyorum”, diyin, çünkü dönüşü olmuyor.
