Gidenin arkasından nokta koyacaksın ki gelenin ismi büyük harfle başlasın…
Giderek daha çok seviyorum seni demişti. O yüzden gitti demek ki.
Bu saatten sonra sende fırtına dahi kopsa paşam, bende yaprak bile oynamaz inan.
Giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir ben gideni değil giden beni kaybetmiştir.
Canımı acıtan ne biliyor musun “Ben senin mutluluğunu istiyorum” dedi ve aldı gitti.
Elveda dercesine bakan gözlerine eyvallah dercesine çeker giderim be güzelim.
Biliyor musun be arkadaşım bazen merhaba diyemediklerimize hoşçakal diye fısıldarız.
Şunu bilmelisin ki ben hava soğuyunca değil, senden soğuyunca üşüdüm. Elveda…
En çok da, en zor zamanımda sana ihtiyacım olan bu sessiz gecelerde terk etmen koydu.
Gidişin bir ambulansın siren sesine benziyordu yol vermekten başka çarem kalmadı.
Unutma! Nasıl sensizliği ben yaratmadımsa tadacağın bensizlikte benim eserim olmayacak.
Ekmeğime hoşçakal sürdün ya sen, ben şimdi ‘aşk’ karınla; sana, ne şiirler yazarım.
Unutmak zaman ister demiştim, yanılmışım. Zaman değil yürek istiyormuş. O da sende kaldı…
Gitmek istiyorsa, bırak gitsin! Aklı seninle olmayanın bedeni yanında olmuş ne yazar?
