bir daha hiçbir gülen göze inanmam'a devam etmeme hatta kaldırma kararı aldım.
çünkü birilerinin beter olması duasını Allah katına ulaştırmayı amaç edinirken kapalı kapılar ardında keleklendiğimi görememişim.
kendileri günlerini bir güzel gün etmişler, ben de onlardan yersiz bir sadakat beklemişim, hatırlanma unutulmama ummuşum.
bana hissettirdikleri her ne kadar onlara pireyi deve yapmak olsa da benim yaşadığım ve hissettiğim bana özeldir. kim ne düşünürse düşünsün en ufak kırıklığımı bile konu eder savunurum. kimse de tek kelime edemez.
beni keleklemiş insanların da mutlu mesut hayatlarına devam etmelerini istemem kadar saçma bir şey olamaz. bana yaşattıklarının kat kat büyüğünü Allah'ım onlara nasip etsin, kırdıkları yerden kırılsınlar.
affetmiyorum, sadece hesabını Allah'a bıraktım. kıyamette helallik için koşsunlar peşimde.
bu uğurda 16 yıllık arkadaşımın beni 3 sene önce tanımadığı bir insan için kalleşçe satışını affedersem kendime saygım falan kalmaz.