Buranın en kötü yanı ne biliyor musunuz?
Onca zaman bir kitap okuyorsunuz, onu uzun süre boyunca bekliyorsunuz ve çokça seviyorsunuz ve bam. Birden kitap oluyor ve kayboluyor onca kelimeler. Sonunu bilmeye hakkınız yokmuş gibi, sanki okurken hepsini ezberlemeliymişsiniz gibi birden yok oluyor. İşte bu ayıp, cidden çok ayıp, insanları bu hale getirmeyin. Bir işe nerede başladığınızı bilmelisiniz. Bunu cidden ne için yaptığınızı ve yazarken kitap olması amacını cidden güttünüz mü sorun kendinize. Sizin kitabınızı çıkarmaya en büyük katkısı olan okurlarınıza bunu yapabilmek size normal geliyor mu?