21/12/2021 PAZARTESİ
Yine dalmış gidiyorum. Derin düşüncelerin içindeyim. Kırgınlıklar, yıkık dökük bir kalp ve dalgın bir kafa buldum. Tozla kaplı üzerlerinde 'arkadaşından sevgilerle' yazıyor. Hepsini elime alıyorum. Üst üste koyuyorum. Birleştirmeye çalışıyorum ama olmuyor. Hep bir parça eksik. Ne zaman aktığını anlamadığım göz yaşlarımı elimle siliyorum. Elimde kalan damlalarla 'arkadaşından' yazan yerin 'arka' kısmına kadar temizliyorum. Geriye birtek 'arka' kalıyor. Tıpkı benim gibi. Arkada kalan bir ben gibi.
Umutsuzluk tahtına otururken öfke doldurulmuş bardağı bir kenara fırlatıyorum. O an bir hüzün uçarak geliyor. Atkı gibi sarılıyor boğazıma. Bir elimi boğazıma yerleştiriyorum. Yutkunamıyorum.
Karşıdan yankılı bir kahkaha ilişiyor kulaklarıma. Bir damla daha iniyor gözlerimden dudaklarıma. Karanlık kahkaha atıyor. Bense son gücümle boğazımda kalan hüznü yutuyorum. Var gücümle bağırıyorum boşluğa.
"SUS! SUS!"
Benden, kırıp dökmemi istiyor. Ama yapamam. O da biliyor.
#HAMUŞ