hanifekdkdkd

Umutlar meğer yok olmak için varmış. 
          	
          	Hayaller meğer yıkılmak için varmış.
          	
          	En çok gülümseyenler en yıkıklarmış.
          	
          	Bir gün üzülmek için gülümsermişiz.
          	
          	Bir gün ölmek için yaşarmışız. 
          	
          	Belki de biri uğruna yaşamak için kendimizi yavaş yavaş öldürürüz. 
          	
          	Çok mu zor mutlu olmak? 
          	
          	Hani insanlar isterlerse herşeyi başarabilirlerdi? 
          	
          	Gücümüz bir tek mutlu olmaya mı yetmiyor? 
          	
          	Yetmiyor yetmeyecek... 
          	
          	Bir gün gelecek hayaller bitecek, umutlar bitecek, gülümseyemeyecek ve içinde mutluluğun kırıntısı kalmayacak. 
          	
          	İşte o zaman ölmüşsündür! 
          	
          	Biz asla uslanmayacağız ama o zamana kadar. 
          	
          	Bazen kazanacağız ama fazlasıyla kaybedeceğiz. 
          	
          	Ben hep kaybettim 
          	Sevdim kaybettim
          	Affettim ihanete uğradım
          	Güvendim sırtımdan vuruldum
          	
          	Ne zaman kalkmak istesem bi tekme daha biri vurdu gitti. 
          	
          	Artık kalkmaya gücüm kalmadı. 
          	
          	Çok kırıldım 
          	Çok üzüldüm 
          	Herkese güvenimi kaybettim 
          	
          	Ben mi mutluluğu hak etmiyordum yoksa? 
          	
          	Mutlu etmek isterken üzüldüm. 
          	
          	Ben üzülünce mi mutlu oluyorlardı yoksa? 
          	
          	Aklım karma karışık 
          	Gözlerimi diktim duvara 
          	Düşünüyorum sabaha kadar 
          	Saat 23.21 
          	Zaman geçmiyor 
          	Söyledikleri beynimde zonkluyor
          	
          	Bunu hak edecek ne yaptım? 
          	
          	"Sende kırgın, üzgün, mutlu ne olursa olsun kitabıma dök içini" "eğer istersen bana da yazabilirsin kalbinden geçenleri"
          	
          	Kitap adı "ANLAMSIZLIK" profilimden bakabilirsiniz. 

beullubeli

O yaratıcısına aşık bir melekti. Yüzyıllar önce yaptığı bir hatanın bedelini ödemek için dünyaya sürgün edildi. Bu bedel; Cehennemin içtiği en masum kanın kurtuluşuna vesile, yaratıcı ile arasındaki ilk ve son zeytin dalı olacaktı.  
            
          Hikayeme şans vermeni isterim

hanifekdkdkd

Umutlar meğer yok olmak için varmış. 
          
          Hayaller meğer yıkılmak için varmış.
          
          En çok gülümseyenler en yıkıklarmış.
          
          Bir gün üzülmek için gülümsermişiz.
          
          Bir gün ölmek için yaşarmışız. 
          
          Belki de biri uğruna yaşamak için kendimizi yavaş yavaş öldürürüz. 
          
          Çok mu zor mutlu olmak? 
          
          Hani insanlar isterlerse herşeyi başarabilirlerdi? 
          
          Gücümüz bir tek mutlu olmaya mı yetmiyor? 
          
          Yetmiyor yetmeyecek... 
          
          Bir gün gelecek hayaller bitecek, umutlar bitecek, gülümseyemeyecek ve içinde mutluluğun kırıntısı kalmayacak. 
          
          İşte o zaman ölmüşsündür! 
          
          Biz asla uslanmayacağız ama o zamana kadar. 
          
          Bazen kazanacağız ama fazlasıyla kaybedeceğiz. 
          
          Ben hep kaybettim 
          Sevdim kaybettim
          Affettim ihanete uğradım
          Güvendim sırtımdan vuruldum
          
          Ne zaman kalkmak istesem bi tekme daha biri vurdu gitti. 
          
          Artık kalkmaya gücüm kalmadı. 
          
          Çok kırıldım 
          Çok üzüldüm 
          Herkese güvenimi kaybettim 
          
          Ben mi mutluluğu hak etmiyordum yoksa? 
          
          Mutlu etmek isterken üzüldüm. 
          
          Ben üzülünce mi mutlu oluyorlardı yoksa? 
          
          Aklım karma karışık 
          Gözlerimi diktim duvara 
          Düşünüyorum sabaha kadar 
          Saat 23.21 
          Zaman geçmiyor 
          Söyledikleri beynimde zonkluyor
          
          Bunu hak edecek ne yaptım? 
          
          "Sende kırgın, üzgün, mutlu ne olursa olsun kitabıma dök içini" "eğer istersen bana da yazabilirsin kalbinden geçenleri"
          
          Kitap adı "ANLAMSIZLIK" profilimden bakabilirsiniz. 

hanifekdkdkd

Ah Ölüm
          
          Yunus Emre
          
          Yalancı dünyaya konup göçenler
          Ne söylerler ne bir haber verirler
          Üzerinde türlü otlar bitenler
          Ne söylerler ne bir haber verirler
          
          Kiminin başında biter ağaçlar
          Kiminin başında sararır otlar
          Kimi masum kimi güzel yiğitler
          Ne söylerler ne bir haber verirler
          
          Toprağa gark olmuş nazik tenleri
          Söylemeden kalmış tatlı dilleri
          Gelin duadan unutman bunları
          Ne söylerler ne bir haber verirler
          
          Yunus derki gör taktirin işleri
          Dökülmüştür kirpikleri kaşları
          Başları ucunda hece taşları
          Ne söylerler ne bir haber verirler