Her soluğunda kaderimdir yokluğun her nefeste dağ yalnızlığı bir özlem sancısı yokluğunun tam merkezindeyim ey kutsal duyguların timsali yüzümün astarı yok ne diyeyim yol sen de yoldaş sensin. yitip gitmenin hüznünün içimdeki ekip gülüşlerin sulandı şimdi tüm yüzsüzler adının yankısından boğularak kaçıyor inancından diriltip körpe çocuklar adın her andığında sızlar yüreğim