Şimdi ben sana yalnız şunu söyleyebilirim : '' Çocuk kalbinin , çocuk ruhunun bağdaşamadığı her şeyi reddettin . İşte beni teselli eden de budur . Bir şimşek gibi yaşadın sen . Bir defa çaktın ve söndün . Şimşeği çaktıran göktür . Ve gök ebedidir . İşte budur beni teselli eden . Bir başka tesellim daha var : İnsandaki çocuk vicdanı , tohumdaki öz gibidir . Ve o öz olmadan tohum filizlenmez , gelişmez . Yeryüzünde bizi neler beklerse beklesin , insanoğlu doğdukça ve öldükçe , insanoğlu yaşadıkça , hak ve doğruluk denen şey de var olacaktır...
  
  Sana , senin sözlerini tekrarlayarak veda ediyorum : '' Merhaba Beyaz Gemi , ben geldim! ''