-

hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
          hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
          bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
          kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
          bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında
          fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
          bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
          en eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
          hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,
          gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!
          güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!
          yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
          ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
          o sakin o yalansız, o kuytu gözlerini.

gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen? gece midir seni bana düşündüren, yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen? 

Bilmiyorum ama şeytan hep benimle yine.

Ölenin arkasından ağlamak bulur bir haftayı.

Kurtuluş günü yakında biraz fazla azdan.

Onların istediği gibi bi' adam olmak istiyorum, ama beceremiyorum. 

Olan oldu, olmayan öldü.

Bitecek bir gün belki içimdeki dava.

Benim sıkıntım inat, sorma bana "niye?"

Olursun acınan, küçümsenen biri.