hayalcibiri_

Herkese hayırlı sabahlar, sahurumu yaptım ve geldim aslında biraz üzülerek bir haber bırakıyorum buraya ; 
          	5 Ocak’tan itibaren paylaşmayı planladığım Serap kurgusunu, içeriğinden ötürü paylaşmamaya karar verdim. Özür dilerim.
          	Başka bir kurgu paylaşmayı da, şimdilik düşünmüyorum.

hayalcibiri_

Herkese hayırlı sabahlar, sahurumu yaptım ve geldim aslında biraz üzülerek bir haber bırakıyorum buraya ; 
          5 Ocak’tan itibaren paylaşmayı planladığım Serap kurgusunu, içeriğinden ötürü paylaşmamaya karar verdim. Özür dilerim.
          Başka bir kurgu paylaşmayı da, şimdilik düşünmüyorum.

hayalcibiri_

nasılsınız ? umarım hepiniz iyisinizdir.. sansürsüz bir şekilde burada olamamak üzücü... benim, size bir haberim var, görür müsünüz bilmiyorum ama ; Ocak ayı için benim bir sürprizim var :)
          Serap’ın öyküsüyle Ocak ayında buluşalım mı<3

hayalcibiri_

✍
          
          Her şeyin başladığı o noktadaydı Seyran. Gözlerini, dünyaya açtığı ; ruhuna zincirler vurulan, mahzenlere kitlenen, sevgiyi, aşkı öğrendiği o sokaktaydı. Şanlı’lar konağının önünde ; arkasında silahlı adamlar, yanında halası ve içi neredeyse boş denilebilecek bir bavulla kapının önünde tüm kırıklığıyla duruyordu.
          
          Bir adım atsa girebilecekti kapıdan, geçecikti eşikten evine. Evine ? Evi artık, dört duvardan oluşan , kapalı bir mekan değil ; sevdiği adamdı, Ferit’ti! Seyran’ı, evinden, sevdiği adamdan koparmışlardı…
          
          “ Seyran, hadi kızım. Ağaç olduk kapıda, girelim içeriye.” Söylenmeye başlayan halasının sesini dahi duymamıştı. Kanadı kırık bir kuştu.. Kanayan ruhu vardı artık Seyran’ın..
          
          Soluklanma ihtiyacı hissederek, gözlerini sıkıca yumdu. Açtığında gördüğü şey ; annesine ait olan, üzerine giydiği beyaz gelinlik, kolundaki üç - beş bilezikti!
          
          ‘’ anne yaa, ne işim var benim bu gelinliğin içinde ? ‘’ 
          
          ▪︎▪︎▪︎
          
          ‐ x. bölümümüz ( FİNAL!)
          
          Antep’te başlayan hikayemize, Antep’te veda etmek yakışırdı bize... hoş, izleyemedik ya o hikayeleri de neyse!
          
          ben kalemimi seyfer ve dizi için son kez tutuyorum ; sonrasında yeni yolculuklar olucak tabiki ama bir daha ne seyfer ne de dizi olacak..
          
          yakında görüşürüüüz <3
          
          ( özgürce kullanabilmek isterdim burayıda..)

hayalcibiri_

❝ Prangalarından kurtulmuştu Seyran ! ❞
          
          ben diyeyim yoğunluktan, siz deyin bıkkınlıktan.. yeni bir bölüm yazamıyorum, akmıyor kalemim.. hikayeyi tamamlandı yaptım bu yüzden.. bölüm gelir / gelmez de diyemiyorum...
          içten veda mı ettim bu hikayeye bilmiyorum...
          az önce çok minicik bir sahne yazdım Seyran’la ilgili ;
          okumak isterseniz diye attığım tweetin bağlantısını paylaşıyorum sizlerle <333
          
          *
          
          https://x.com/hayalcibiri_/status/1810685031964442671?t=X36_JYhONTbqFS7MQ2wgyQ&s=19

hayalcibiri_

herkese iyi geceleeeer ;
          
          birazcık bir sohbet edelim mi ? 
          
          * Aşkın Gölgesinde 8 * bu bölümü bugün birazcık yazdım 2 bin kelime oldu.. sonrasında dönüp okuduğumda dedim bu ne ? o yüzden bölümü sildimm... üzerine biraz düşünüp belki yeniden başlarım 8’e ya da birkaç düzenlemeyle final yaparız seriye bilemiyorum... ama şimdilik biraz ara vermek en doğrusu.. biliyorum sürekli bu gelgit durumundan sıkıldınız, ben de sıkıldım doğrusu... arayı iyi değerlendirmeyi umuyorum....
          
          seriye ara veriyoruz ama yazabilirsem yine tek partlık sahneler yazarım.. aklımda şimdiden bir kaç fikir var bileee 
          
          hepinize sarılıyorum bu satırlardaan, çokça iyi bakın kendinizeee <3

hayalcibiri_

❝ Yol boyunca konuşmamıştı Seyran ve Ferit. İkisi de, ne konuşacaklarını, ne yapmaları gerektiğini dahi bilmediği Halis ağanın son dakika golü olan özel davet için tuhaf hissediyordu.. Sahi ne konuşacaklardı ki orada ? Bir tasarım için desek... ortada tasarım da yoktu... üstelik işin içinde Antep’in isminin de geçmesi tedirgin ediciydi! neyse ; artık Latif efendinin söylediği mekana çoktan gelmişlerdi bile.. gerisini de yaşayıp göreceklerdi...
          
          Seyran dizlerinde biten , v yakalı elbisesi, toplu saçlarıyla birlikte topuklu ayakkabılarının eşliğinde şık bir şekilde ; Ferit’in ellerini tutarak mekana giriş yaptı.. Garsonların yönlendirmeleriyle masalarına oturmuşlardı.. Ferit, Seyran’ın sandalyesini çekmiş , kendisi de yerine otururken biraz uzak bir masada olan bir yüz dikkatini çekmişti... çok tanıdık birisine benziyordu, daha önce gördüğü birisine... ama emin olamıyordu, kim olduğuna..❞
          
           ■ 
          
          bu bölümümüz bitene kadar gelen son kesiiit, bu gece bölümü tamamlamaya çalışacağım.. <3