Hasan el Basri رحمه الله
Rasulullah'ın ﷺ ashabını kastederek şöyle dedi:
❝Vallahi öyle topluluklara ulaştım ve içlerinden bazılarıyla arkadaşlık yaptım.Onlar karşılaştıkları bir dünyalık maldan dolayı sevinmez, kaçırdıkları bir dünyalıktan
dolayı da üzülmezlerdi.Dünya onların gözünde şu topraktan daha basitti.Onlardan birisi elli sene yaşar, gereksiz yere ne bir elbise diktirir ne altına bir yatak alır ne de
özel olarak ailesine bir yemek yapmasını emrederdi.Gecenin bir bölümünde namaza durur, boyunlarını büker ve gözyaşlarını akıtarak kurtuluşları için Rablerine yalvaralardı. Bir iyilik yaptıklarında şükreder ve kabul edilmesi için Allaha dua ederlerdi.Bir kötülük yaptıklarında ise, hüzünlenir ve Allah'tan bağışlanma dilerlerdi.Vallahi onlar günahlardan sadece Allah'ın bağışlaması ile kurtulabileceklerine inanırlardı.
Size gelince, ömrünüz kisa, ameliniz azdır. Ölüm her zaman ensenizde ve önünüzde azap vardır.Öyleyse gece gündüz Allah'tan bağışlanma dileyin.❞
➺ Kitabu'z-Zühd/Ahmed Ibn Hanbel 1648