x

Bana gelmeyen yollara,hiç çalmayan kapılara kırığım,sinirli bir o kadar da nefret doluyum.Konu sen değilsin aslında beni yıkan da yine kendim'im.

Niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz?Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında,sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinlemiyoruz.Niçin yanımda değilsin?

Çünkü biz hayal etmiştik.İlk yağan yağmurda öpüşüp,sabahlara kadar uyuyamamıştık.Olur ya kırılmıştık bazen,hatta ağlamıştık bile.Yaralarımı ne güzel sarıyordun sen..oysa şimdi; hangi sokak başında sana raslıyacağım diye bekliyorum.