Çok karmaşık olan duygularım,boğazımda düğüm olup yumru gibi oturan sözlerim,anlamamış gibi altında her şeyi saklayan bakışlarım...Hepsini şu beyinde kalpte taşıyorum ama  insan işte yaşayıp gidiyor.Derler dışarıdan bakanlar.
    Bir hayalimde olanları görseler şizofren sanırlar...
Bir de dünyama girseler diyecek söz bulamazlar...
  Benim dünyam olmasa da hayal gücümün ürettiği sayfalar arasında sıkıntılarımızı unutup hep birlikte kaybolmak  dileğiyle...