Bir şarkıda dinlediğimiz o nakaratta, bir kitapta okuduğumuz o mısrada ve bir filmde izlediğimiz o sahnede..Aklımıza ilk gelen o isim aslında bizi çıkmaz sokağın sonunda bir başımıza yalnız bırakıp yolun açık olsun diyen insanlardır.
Aslında o insanları hatırlamamak için o şarkıyı dinlemememiz, o mısrayı okumamamız ve o sahneyi izlemememiz gerekir. 
Çünkü o kişilikteki insanlar bize acıdan başka hiçbirşey veremez. Unutmayalım ki en karanlık bir gecenin ardından bile parlak bir güneş doğar. 
Asla pes etmeyelim. 
Ne kadar karanlıkta olursak olalım bize yardım edecek olan yine kendimizdir. 
Biz karanlıktaysak eğer güneş gibi olup en parlak güne doğabiliriz.

Durma! Karanlıkta kalıp orada yalnızlıktan kendi sonunu bekleme. Daha çok güzel günler göreceksin ve bu yüzden güneş olma sırası sende!!
      -yazarınız..🎨