Hazel wolf

Bazen karanlık içinizde yaşar ve çoğu zaman o kazanır 

Burası yaraların iyleşmemesi gereken bir dünya 

Aslanın pençesin körlet zaman ejderi
          Doyur dünyayı kendi yavrusunun canıyla 
          Kaplanın çenesinden sök o keskin dişleri 
          Alevlerden dirilen ankayı yak kanıyla 
          İstersen kasırga ol şen mevsimleri karart
          Rüzgar kanatlı zaman yap aklına eseni 
          İstersen dünyayı yık güzel yüzleri sarart 
          Ama en kalleş suçtan alıkoyarım seni 
          Sevgilimin yüzünü saatlerinle oyma 
          Köhne kalemin onu boğmamalı çizgiye 
          Sakın sürüp giderken çirkin izini koyma sonraki insanlara güzellik kalsın diye 
          Geçkin zaman yapsanda en şom kötüülükleri
          Şiirimde sevgilim sonsuz yaşar dipdiri
          William Shakespeare 

Once upon a time = bir zamanlar 

Ölüm sanki bir kara kutuymuş günü gelince herkesinki açılmış bana sorarsa hep geç kalınmış

Yüksekten korkmam çünkü ne kadar yükseğe çıkarsam o kadar gökyüzüne yaklaşırım 

Her bunalım atlatan ben güçlüyüm diyerek küllerinden doğma edalarına bürünüyor bunalım sizi güçlü yapmaz güçlü olan bunalıma girmez 
          Beyza alkoç sıfır kilometre 

Gökyüzünde sönmüş binlerce yıldız var parlamadıkları için kimse onların varlığından haberdar değil bende onlardan biriyim işte. Varım ama kimse varlığımdan haberdar değil çünkü parlamıyorum diğerleri gibi 
          Kar küresi beyza alkoç 

Denizler cinayet işlemezler aslında kimseyi istemezler 

Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler ağzına dolar insanın sussan acıtır konuşsan kanatır