"Şimdi yalnızca, silikleşmiş bir anından ibaretsin, dememiş miydin bana? Öyleyim. Silik bir aynıyım, biriciğim. Silik bir aynıyım artık göğsünde. Solmuş bir çiçek, ona daha iyi bakması için başkasına vereceğin, solmuş bir çiçeğim aşkım"
"Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme isteğini bile söndüren bir şey."
Ve Dante, Francesca'nın sözlerinin ardından şu sözleri söyler:
"Ruhlardan biri bunları anlatırken, öteki öyle ağlıyordu ki, duyduğum acımanın etkisiyle ölüyormuş gibi kendimden geçtim ve cansız bir ceset gibi yere yığıldım."
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.