Bilmiyorum neden ama artık kimsenin bana değer verdiğine inanamıyorum. Yani, bunu söyleyen çok kişi var... Ama aslında kimse yok gibi.. Umutsuzluğun en dibindeyim, bir insan nasıl bu kadar nefret edebilir kendinden, kendi yaptığım şeye bile inanamıyorum. O kadar ani değişiyor ki duygularım, insanlar beni kötü biri sanıyor. Stresin doruklarını yaşıyorum, ailem bile beni görmüyor. Ben sadece tembel, sürekli uyuyan, beceriksiz, bir anda sinirlenip bir anda kahkaha atan delinin tekiyim. Artık ağlayamıyorum bile.. Kendimi taşıyamıyorum. Yoruldum.. İnsanların sürekli beni suçlamasından daha çok yoruldum. Wattpade geri döndüm ama pişmanım.. Tekrar gidiyorum. Bu hesabın sahibi yok.. İsteyenler takipten çıkabilir ben çıkmayacağım.