F

Kalbimde İşi Ne 35.bölüm alıntısı.
          	
          	"Sen değil miydin Sinan için iddiaya girmem diyen Dilruba?" dedi. Bunu hatırlıyordum. Benimle Sinan'a itirafta bulunmam için iddiaya girmek istediğinde Sinan için iddiaya girmeyeceğimi söylemiştim. Onun benim için değerli olduğunu söylemiştim. Benim onun gibi olmadığımı söylemiştim. "Konu ben olunca mı prensiplerin yıkılıyor?" 
          	
          	"Semih bak bir dinle-" dedim ama sözlerimi böldü. 
          	
          	"Asıl sen beni dinle. Dinle Dilruba. Sana hayatım hakkında bilmen gereken başka bir şeyi söyleyeceğim. Ben bu zamana kadar kendimi hiç bu kadar değersiz hissetmemiştim." Geriye çekildi ve gözlerime baktı. Gözlerimi hızla kaçırdım. "Babam bile bunu yapmayı becerememişti." Bir adım geriledi. "Babam bile bana bu kadar boktan hissettirememişti." 
          	
          	"Semih."
          	
          	"Keşke senin için hep görünmez olarak kalsaydım. Keşke Dilruba keşke durman gereken yeri bilseydin. Keşke senin gözünde bir nebze de olsa değerim olsaydı. Keşke sırf doğum günüm diye kalkıp da seni görmek için okula gelmeseydim. Keşke Dilruba keşke seni sevmeseydim." Bir iki adım geriledim. "Bu kadar kötü bir kız olduğunu bilmiyordum. Duygularımla oynayıp bana zaman ayırmanın ardında bir şeyler aramıştım çünkü içten içe senin ilgilini çekmeyeceğimi biliyordum ama bu kadar alçalabileceğini bilmiyordum. Hayatım için bir anlaşma yapmanı beklemiyordum." Hızla gözlerimi sildim. Yüzüne bakamıyordum bile. Haklıydı. Sonuna kadar haklıydı. Çok kötü bir kızdım ben. Elini gömleğinin cebine soktu geri çıkardığında elinde bir tane papatya tutuyordu. Uzanıp bileğimden tutup elimi havaya kaldırdı ve avcuma papatyayı bıraktı. "Doğum günüm kutlu olsun." dedi arkasını dönüp gitmeden önce.