İki ömrü kol kola yaşadım ben
biri hayallerimde yaşattığım “nergis” bahçesi diğeri mahşer yeri.
Ve o gün iki kez yağdı yağmur
iki kez eskidim sanki...
Tırmalarken göğsümü sabrın sancısı
yalnızlığın kül tadıyım
bakarım yağmur utanmaz bulutundan aslında ben hasretin üvey adıyım.
Biliyor musun???
Bir gülün bir odayı,
bir leşin bir semti kokuttuğu kentler var güzelim.
Odamda güller, güllerin koksun sevgilim...