HİÇKİMSE

merhabalar, rahatsizlik verdigim için ozur dilerim.:") ben minik bir yazarim, kitabimin cok okuru yok. belki dikkatini ceker diye konusunu birakmak istedim. eger rahatsiz ettiysem ozur dilerim, direkt silebilirsin♡❤♡❤♡
          
          "Medeniyet Tiyatrosu: Müjgan"
          
          Müzeyyen, yıllarca babasından psikolojik ve fiziksel şiddet gören en yakın arkadaşının kızı Müjgan'ı kurtarmak için kendi savaşını başlatır. Ancak bu yolculuk, onu geçmişin karanlık sırlarına, eski düşmanlıklara, gizemli notlara ve tehdit dolu bir geleceğe sürükler.
          
          Bu kitap, kadınların Türkiye'de ayakta ve hayatta kalma mücadelesine bir ağıt, bir direniş ve bir manifestodur.
          
          Toplumsal ve ahlaki çöküşe bir sahne kuruluyor: Medeniyet Tiyatrosu'na hoş geldiniz.
          
          ilgini cekerse oy ve yorumlarini beklerim tekrardan ozur dilerim ve simdiden tesekkur ederim♡♡

Destek olur musunuzz
          
          https://www.wattpad.com/story/393246644?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=ordekolucam777

Bzm çok güçlü durur insan, her büyük olaya karşı ayakta kalabilir. Ama ayakta kalmaz aslında içine atar biriktirir. Sonra basit bir darbe ve herşey paramparça dağılmış yok olmuş. Güçlü sandığımız kişi mahvolmuş... 
          
          İnsanları güçlü görmeyin, yanlarında durun sadece. Birşey yapmanıza gerek yok, sadece orada olduğunuzu bilsinler. Bilsinler ki yaralandıklarında gördüğünüzün farkında olsunlar. Saklamak için daha fazla kanatmasın... 
          
          Öptüm ♥

Sence ben ölsem en fazla ne olur ki? Dünya dönmeye devam eder, insanlar hayatlarını sürdürür, zaman akar ve yerim doldurulur. Cidden kulağa kötü gelmiyor...
          
          Öpüyorum ♥

Şuan kendimi bir denizin içinde gibi hissediyorum basınç kulaklarımı ve içimi boğuyor. Nefessizlikten midem bulanıyor. Ağlamak istiyorum ama zaten heryer su ve bu yüzden ağlayamıyorum. Ben tüm bunları yaşarken sanki gerçek ben sadece camın arkasından izliyor acı çekiyor. O acıyı çekiyor ve yaklaşmak istiyor sonra aynı duruma düşmekten korkuyor. Geri adım atıyor o acı çeken kızı izliyor ama arkasınıda dönüp gidemiyor. İleri adım atıp kurtaramıyorda. Sadece duruyor. Yardım bile çağırmıyor çünkü onu kurtarmadığı ve ölmesini izlediği için bir suçlu. 
          
          Öptüm ♥

Ben artık sadece yorgunum... ☁

Her gün batımı en üzücü vedadır. Işığa sıcaklığa umutlara ve zamana. Güneşin kendi yok oluşu ve dünyaya ayırdığı zamanın sonudur. 
          Oysa ben gün batımını severdim. Belki de bu kadar benzediğimiz içindi. Belki de kendimi gördüğüm içindi. En çoksa bana veda saatimi hatırlattığı içindi...
          
          Sevgilerle... 
          Öptüm. ♥♥

Hergün yeniden bir umut arayan ufacık bir mutluluk dalına bile tüm gücüyle tutunan bir kız çocuğu varmış. Hayatı, yaşamayı severmiş.
          
          Sonra bir gün aradığı tüm umut fidanlarının kurumasını, tutunduğu tüm mutluluk dallarının bir bir kırılmasını izlemiş. Hayat solmuş, yaşam renklerini kaybetmiş. Sonunda ise o kıza yalnızca uçsuz bucaksız bir çöl kalmış. Tüm bunlardan sonra inancını yitiren kız yapması gereken şeyi yapmış.
          
          Yavaşça kumların üzerine uzanmış ve gökyüzünü izlemeye başlamış. Ve yalnızca beklemiş. Belki kendi sonunu, belki de yeni bir fıdanı...
          
          Buda böyle bir hikaye olsun herkes adına...Ama belki de en çok, kumlara uzanıp gökyüzünü izleyen o kız adına. ♥
          
          Öptüm... 

"Her zaman yanındayım" diyen herkesi şimdi uzaktan izliyorum. 
          Teşekkür ederim... ☁♥

Her kar tanesi bir mucizeymiş, 
          Benim kar tanem olmak ister misin?