Een nog langere lockdown.
Ik moet er niet aan denken, maar toch is het, hoogstwaarschijnlijk, de nieuwe realiteit.
Nog langer thuis zitten. Nog langer vast, in je eigen hoofd. Nog langer niet kunnen ontsnappen aan die verschrikkelijke realiteit.
Het maakt me boos. Het maakt me echt boos dat zo veel mensen zich niet aan de maatregelen houden. Het maakt me boos dat iedereen uitgebreid kerst en oud en nieuw viert zonder de corona regels in acht te nemen. Het maakt me boos want het gaat ten koste van mijn mentale gezondheid, evenals die van vele anderen.
Suicides. De cijfers dit jaar zijn nu al absurd hoog. Hoe zou dat komen? Ik vermoed dat iedereen daar het antwoord wel op weet.
Denk aan andere, steun andere. Iedereen kan het gebruiken. Voor de een is het zwaarder dan de ander, maar het is voor ons allemaal een vreemde tijd. Een tijd die anders is dan normaal. Een gekke tijd die nog steeds niet voorbij is. Ik wordt misselijk bij de gedachte alleen al.
Houd de winkels gesloten, maar laat de scholen open gaan. Voor zo veel kinderen en jongeren is dit een enige veilige plek. De enige plek waar ze kunnen ontsnappen uit hun thuis situatie en de enige plek waar ze zichzelf durven te zijn. Educatie is belangrijk. Dit werkt niet op de lange termijn.
Als iedereen de regels in acht genomen had, geloof ik dat het sluiten van de scholen niet nodig geweest was.
Ja, je feestje kan wachten. Ik vier mijn 18e verjaardag ook niet. Waarom? Ik denk aan andere.
Ik moet dit even kwijt. Ik heb school nodig. Dit is mentaal zo absurd zwaar voor mij.
Sorry.
