hestiaderin

eski hesabımı kuzenim takip etmeye başlayınca buraya hücum ettim.Yazdıklarımı ve ya yazacaklarımı kimsenin görmesini istemiyordum.Böyle yalnızlığımla mutluyum gereksiz gölgelere gerek yok.

sadeceaptalca

Bana benzemiyorsun ama en yakın arkadaşıma çok benziyorsun. O da melankoli. Ve ben seni ve yazdıklarını gerçekten beğendim. Bence  utanarak değil gururla kalemini eline almalı ve yazmalısın. Evet bende yazdıklarımı aileme göstermiyorum. Bende yazıyorum. Ama ben utanmıyorum. Abim yazdıklarımı görürse dalga geçecek biliyorum. Ama her şeye rağmen yazıyorum. Abim benden nefret ediyor. Ama ben her şeye rağmen gülebiliyorum. Çünkü her şeyi takarsam ya deliririm ya da mutsuzluktan geberirim. Kısaca seni sevdim... :)))) 

hestiaderin

@Missmadien Her zaman melankolik değilim aslında ama bazen garip bir şekilde sebep yokken hüzünlü olabiliyorum.Benim de bir abim var ve aynı şekilde o da beni sevmez.Ben fazla utangaç bir insanım bir marketten su almaya bile çekinirim bu huyumu azaltmak için de çalışıyorum.
            Gerçekten mesajın hikayem ve hakkımda ki yorumların için teşekkürler.Bir anda gülümsemeye başladım sayende :))
Reply