kebelek

dizi izliyodum

bir yerlerde okuduğum bir söz şöyle diyordu "you don't need someone to complete you, you only need someone to accept you completely." yani "sizi tamamlayan birine ihtiyacınız yok, sadece sizi tamamen kabullenen birine ihtiyacınız var."
          
          sanırım olay gerçekten de bununla ilgili. 

küller içinde güller yetişmez 

"bugün biraz daha soğudum senden. gülüşün, bakışın hepsi biraz daha uzaklaştı hafızamdan, belki de senin suçundur bunların hepsi. kendi ellerinle sildin hafızamdan anılarımızı. ölüyorum dedim banane der gibi baktın. yardım et, elimi tut dedim. olmaz başkasının elleri ellerimde dedin. buna rağmen vazgeçemedim senden buna rağmen nefret edemedim senden. eski konuşmalarımızda ki güzel sözlerine tutunuyorum şimdi umudumu kaybetmemek için. yoruldum ya ben her gün senin hayalinle uyumaktan yoruldum, her gün gülüşünü düşlemekten yoruldum. sen benim gözyaşlarımı silmek yerine sebebi olmayı tercih ettin bu yüzden seni asla affedemeyeceğim ama eğer bir gün karşımda dikilirsen hiçbir şey sormadan sarılırım sanki affetmeyecek olan bir başkaymış gibi."
          
          ✨

biri vardı

yolda satıcılık yapan abinin "sevdiğin var mı" sorusuna anında "yok!" demem şoku

"biz seninle bitmeyiz ama yeniden başlamayız da. biz seninle bir yarım kalmışlıkta sürünür gideriz. bir gün çok uzaklarda bir sızıyla hatırlarız birbirimizi."

ee ben burdan da gidiyom 

https://youtube.com/shorts/1-NbolxMcyo?feature=share

bi devri kapattık, artık burdayız ✊