‘Babam annem için daima, “Bir memur maaşıyla bu kütüphaneyi yapmam, yırtık çorapla gezmeye razı olan Fevziye sayesindedir” derdi. Annem babamın kitap almasını eve bonfile getirmesine tercih eden bir kadındı. ’ der Ümit Meriç
☆☆☆
Bugün ayrı bir özlemin sardı içimi
Bekliyorum seni herzaman ki gibi ...
Hangi sokaklarda aynı adımları atacağız ki
Aynı anda gökyüzüne bakıp düşeceğiz sanki...
Kitabıma bir şans vermek ister miydiniz?
(Şiirlerin tümü kendi şahsıma aittir)