dedim123
2016 senesinde kendime bir söz verdim. Baban seni ne kadar ezerse ezsin gururunu ne kadar ayakları altına alırsa alsın sakın karşısında ağlama güçlü dur tut kendini ağzını açıp tek kelime dahi söyleme yoksa ağlarsın. O zamandan bu zamana çok güzel bir şekilde tuttum sözümü ama az önce az daha bozuyordum. Her zamanki dar görüşü ve para düşkünlüğünü göz önüne alarak benim hayalimin bir hiç olduğunu hayalim için asla savasmadigimi sürekli sosyal medyada takılıp 'erkeklerle' konuştuğumu söyledi. Açıklama yapmak çok zoruma gidiyor ama söylemek isterim ki 2018 senesinden beri sevgilim olmadı. 2020 yılında Instagram hesabımı sildim. Şuanda var ama takip ettiğim kişi sayısı 12 ve ayda yılda bir giriyorum. Sürekli telefon elimdeymis. Bı arkadaşım olsa da keşke onunla dışarıya çıkıp buluşabilsem ve telefona olan bağımlılığım azalsa. Üniversite için başka bir şehri yazmak istediğimi söyledim az önce ve dediği iki yıl okuyacaksan git ama dört yıllık için şehir dışına gidemezsin. Yahu dediğim şey şu ya yaşadığım şehirdeki üniversite gelmezse diğer tercihlere kalmak istemiyorum ya da bir sene daha hazırlanmak. Başka şehir tercih etmemin sebebini evden kaçmak olarak düşünüyor. Stresten 35-40° havada grip oldum.
Ne yapacağım artık bilemiyorum
dedim123
@ itslilzeyandgrkm saol canım. Artık tek yapmak istediğim kendi ayaklarımın üstünde durmak kimseye muhtaç olmadan yaşamak istiyorum. Artık onun için çabalayacağım(✿^‿^)
