Hilal Akoğlu

Çok özledim... Kokusunu... Tenini.... Gözlerini... Evimde gibi hissetmeyi... Çok özledim... 

Kimseye anlatamıyorum ama bir şarkıda veya bir yerde duruyorum ve gözlerim doluyor zamanı hiç belli olmuyor dualar ediyorum Allaha gönlümdeki bu acı son bulsun diye ne kadar unuttum saysam ne kadar alıştırsam da kendimi olmuyor yine bir acı alıyor bedenimi ele, gözlerim kuruyor, sesim çıkmıyor anne ben gerçekten tükeniyorum artık dayanamıyorum bu acıya ya ben biticem ya da bu his beni bitirecek. 

Farketmeden kaptırmışım kanatlarım çıkmış ortaya daha sonra bir düşüş ama canım çok yandı böyle kanatlarım kökünden kesildi dizlerim yara içinde kaldı ellerimde ve kollarımda bir sürü yaralar ve çizikler kaldı en kötüsü artık oturup kendime aynada baktığımda ortada acıyla kıvranan kalbimdi.... Çok çok çok acıdı.... 

Sevildiğini ve sevdiğinizi sandığınızda aslında artık zamanı belli olmayan ama herkese kırılıp küseceğiniz bir evreniz gelecek..... 

O kadar andım ki ölümü duymaması imkansız 

Bunca acıya nasıl dayanırım bilmiyorum 

Ne çok isterdim eski küçük mutlu kız çocuğu olmayı... 

Selaaaam.......... Yine ben bu sefer size farklı duygularla geldim demeyi çok isterdim ☺️ lakin hayat bana yine kıçıyla gülüyor. Geçen senenin aksine bu sefer istediğim konumdayım başardım. Ama istediğim konumda ki dertlerim beni tüketmiş. Ailenizi sevin, ama size zarar veren ne olursa olsun uzaklaşın sevdikleriniz ölmeden de kıymetini bilin size şunun garantisini veremem yapın, çalışın, okuyun çok mutlu olacaksınız işte bunların garantisini veremem her bir durumdan darbe alan bir kız olarak şunu söylebilirim ama, deneyin bıkmadan usanmadan deneyin tükenmiş bile olsanız deneyin başkasının mutlu olmasını izlemek sizde olmasını istediğiniz maddi yada manevi şeylerin başkasının elinin altında olması onların mutluluğunu izlemek çok kötü ama ben hep bir çıkış yolu olduğuna inandığım için pes etmedim deniyorum hayat ne kadar vurursa vursun ayağa kalkın.
          
          " kaderimde olanlara bağıra bağıra ağlasam isyan mı etmiş olurum Allah'a?" 

bugün aslında nasıl bir gün tam olarak tartamıyorum , ben sadece kalbimde öyle ağır bir sızı hissettim ki bunu bütün gün taşıdım ve kendimi tuttum taa ki bu ana kadar , gördüm ki ben aslında yalnız bırakılmışım sevgisiz büyümüşüm ondan en ufak sevgi gördüğümde bağlanmam yada insanlara karşı güvensizliğim mesela ben kendimi hiç düşünemedim küçük yaşta ölümle tanıştırıldım bana dediler ki o gelmeyecek yada eski anıları izlerken diyemedim ben onun yanındayımdır onu bulun beni de görürsünüz , yada kimse beni küçükken çekmedi çok anım yok kimse demedi bana sen şöyle tatlıydın her sorunun içinden kendim kurtuldum zararla veya zararsız hep kendim vardım bir tek ben işte ben mahkum edilmişim kedime herhangi birisini kıskanmıyorum veya ona benzemeye çalışmıyorum farklılıklarımızı gördükçe eksiklerimi anlıyorum en çok acıtan bunlar okuldan çıktığında yağmur mu yağıyordu arkadaşlarımı veya akrabalarımı alanlar olurdu ben sadece bakar ve günü nasıl zarasız bir biçimde eve gideceğimi düşünerek yola çıkardım hep bu dendi aaa o mu o yapar o kendi halleder boşver o düşünür insan mahkum edildikleriyle savaşırken aslında gerçekleri göremiyormuş gördüğünde çok yıkılıyormuş....

Madem seni çok istiyorlardı 
          öylece ortaya koymasalardı 
          aldım bir kere geri vermiycem 
          aşağım mutluyum vazgeçmiycem
          
          
          sadece çok güzel o yüzden ............